Mijn verhaal,
Ik ben van beroep vrachtwagenchauffeur en voel me ook zeer betrokken bij hen die het moeilijk hebben. Zo voegde ik me, als chauffeur, bij een groep die met hulpgoederen enkele malen per jaar met vrachtwagens naar oorlogsland Oekraïne rijden, genaamd ‘Hope4Ukraïne’.
Ik vertelde mijn verhaal ook in de viering met Oekraïners op 2e kerstdag, die uitgenodigd waren, in de Euregiokerk aan de Hogestraat te Aalten. Zo ben ik met mijn maten meerdere keren met een truck naar diverse steden in dat land gereden o.a. Urpin, Kiev, Kamjanets-Podilsky en Odessa. Ruim een week waren wij onder weg en reden zo,n 5000 km.
Aan de Poolse grens was het wachten, wachten en nogeens wachten en bij weer een loketje, dacht ik:
‘Dit doe ik nooit meer’’. Maar als je alle ellende ziet, dan vergeet je snel dat wachten aan de grens en ga je toch de volgende keer weer.
In de vrachtwagen worden o.a. aggregaten, voedsel, medische goederen, kleding, bedden, matrassen etc. vervoerd en naar de bevolking gebracht. 
Tijdens zijn eerste rit werden er ook woonunits gebracht en in de tuinen van de verwoeste huizen geplaats, zodat de gezinnen weer konden wonen. Een vader van een gezin vertelde mij een aangrijpend verhaal over hoe soldaten de loop van de tank op hem richtten, maar er wonder boven wonder niet geschoten werd en zo kon hij mij dit verhaal vertellen. Veel aangrijpende verhalen hebben met de groep gehoord en veel ellende gezien.
Toch hebben we met jongelui in Irpin op oudejaarsdag kerstliederen gezongen. Wel in de kelder van een opvanghuis, omdat steeds het luchtalarm afging.
De mensen daar in Oekraïne zijn altijd zeer blij en dankbaar, als je van zo ver komt om hen te helpen. Zeker als je willekeurig mensen, bij bijvoorbeeld een bushalte, iets toestopt als chocolade of vlees. De soldaten bij de vele controle posten kijken je vreemd aan als je hen iets toestopt, maar ze zijn je zeer dankbaar.
Er is regelmatig stroomuitval en dan is het echt donker en sta je te douchen met behulp van het licht van je telefoon. Aan veel ongemak zijn de bewoners inmiddels gewend geraakt. 
Hope4Ukraïne is bezig om 10.000 duizend gezinnen te voorzien van een generator middels een actie, zodat ze niet in de kou en het donker hoeven te zitten. Dit is dringend nodig.
De wegen in het land zijn slecht en gevaarlijk bij duisternis, maar bij daglicht zie je hoe mooi het land is.
De laatste reis naar Odessa zag ik en mijn medereizigers weinig oorlogsschade wel veel controleposten en veel militaire colonnes met nieuw materiaal 'Uit het Westen’
Bent u onder de indruk van mijn verhaal en wilt u ook iets voor de mensen daar in het oorlogsgebied betekenen, dan mag u zich altijd bij mij melden voor een herstelreis.
Hebt u bijvoorbeeld goederen, die u kunt missen en die de mensen in Oekraïne goed kunnen gebruiken dan mag u contact met mij, Eric Pennings opnemen mijn tel.no. 0650204525
Eric Pennings
